शांतता हवी होती

व्हर्जिन कडेकोट शांतता

बेडरूमचे दार लावून घेतले

वॉशिंग मशीन गडगडत होते

बंद केले

टीवी बंद केला

प्रâीज जिवंत होता

त्याची पिन काढली

मग म्हटलं फ्युजच काढू

वरच्याचा मुलगा स्टूल आपटत होता

बाळाला आंघोळ घातली जात होती कुठेतरी

खाली एकाने पंखा लावला

माझ्या स्लॅबमध्ये रुतलेला

आणि आपण स्वतंत्र आहोत एकमेकांपासून

काहीही म्हणतात चुतीये

म्हणत, आजूबाजूला फोनाफोनी केली

शांतता राखा म्हणालो,

त्यांनी सांगितलं तुम तुम्हारा देखो

इतकाच होतोय जर त्रास तर कशाला आलास माणसात?

मग लक्षात आलं आजुला

एक लेखक राहतो

तोही खरखर खर्खर लिहीत असतो वहीवर

बॅग भरली

सरळ विदर्भ पकडली

गावी गेलो

शहरापेक्षा कमी असतो तिथं आवाज

तिथे पोहोचलो तर

गावाला शहर व्हायचं असल्याने

तिकडे होता डेव्हलपमेंटचा आवाज

खाटखाट बनत होते बंगले

खणल्या जात होत्या विहिरी

म्हणून एकाने सांगितले चालतोय का शेतावर?

शेतात आलो,

लिंबाखली गच्च सावलीत बसलो

इथे पानांची सळसळ

गायीचे हंबरणे वगैरे

सुरू होत असताना

दूरवरून एक वरात जात होती,

मग ट्रेन गेली,

मुंजसुद्धा असणार होतीच कधीतरी

आत्ता वरात जाते आहे म्हटल्यावर

सालदार म्हणाला

दादा,

हे गावात वाजिवतात

आणि जंगलं गाजिवतात

गावात मावेना आहेत गावाचे आवाज

लोकांची मने लीक होतात

कृत्या खूप घडतात

सांडत राहतात नाद पडसाद

वैतागलो,

जेंव्हा वरून विमान गेले

हे असे तर कधीच नसणारे आपल्या ताब्यात

एकही मानवनिर्मित आवाजाबिगर जगणे…

आपण मुक्तीसाठी आवाज उठवू शकतो

पण ध्वनीनपासून नाहीचोत मुक्त…

शांतता व्हर्जिन नाही कुठेच

म्हणून वैतागून कान केले बंद

आता मला माझ्याच कानात

येतोय माझ्याच रक्ताभिसरणाचा

अद्भुत आवाज..

आता हा मानवनिर्मित आहे

की नाही

ह्या प्रश्नाचा आहे धुमावूâळ सुरू झालेला

मनात…