म्हशीच्या पाठीवर बसलेल्या मोरांची पांढरी शीट

म्हशीच्या पोटावर ओघळत आलीये

आणि त्या लांडोरीने पाचोळ्यात घातलेली अंडी

म्हशीचा पाय पडण्याआधीच त्या मुलीने

अलगद उचलून घेतलीये

हे भरलेल्या आभाळाचे दिवस

पाखरांच्या घरटं बांधणीसाठीच होते रे

ती चोचीत गवताचं लांब हिरवं पातं घेऊन उडणारी मुनिया

काटेरी बाभळीत गोल गोल घरटं विणत बसायची

आणि ती माथ्यावर हळद ठेवलेली सुगरण

दिवसभर बाभळीच्या फांदीला उलटं लोंबायची

रानावनात घराअंगणात असलं तरी

घुंगरं बांधलेल्या एका मोराचे पाय

त्या मुलीच्या आसपासच नाचत असायचे

गोठा बांधायचं ठरल्यावर

झाडांच्या पोटावर कोयता मारून मारून

अनेक झाडानां ठारच करावं लागलं त्या मुलीला

आणि झाडाची सोलून काढलेली खोडं

म्हशीच्या गळ्यात लोढणं म्हणून

घरापर्यंत बांधून आणावीच लागली त्या मुलीला

दुभत्या म्हशीचं दूध अचानक उडायला लागलं तेव्हा

नाइलाजानं शिकार केलेल्या रानडुकराची पांढरी कवटी

जादुटोणा करून गोठ्यात बांधूनच टाकली लागली त्या मुलीला

कोंबडीच्या पंखाखालून उबलेले ते मोर

ऊन पाठीवर घेत बसलेल्या सापसुरळ्या आणि

वळवळत्या सापांची पिल्लं खाऊन टाकायची

कुणीही हात लावला तरी डोळे फोडणारे ते मोर

वाघाला लांब पाहिलं तरी मुके होऊन बसायचे

आभाळ भरून आल्या आल्या तेच मोर

निळा निळा पिसोरा फुलवून

लांडोरीच्या समोर रिंगण धरुन बेफाम नाचायचे

मेंहदी काढत असलेल्या ओल्या हातावरच

पायात घुंगरं बांधलेला एक मोर

निळ्या वंâठाची चोच मारायचा तेव्हा

मेहंदीचा ओला हात ती मुलगी

अंगणातल्या सळसळत्या झाडाला पुसून टाकायची

तेव्हा सळसळत्या झाडाचं हात पुसलेलं ते खोड

छातीवर बंदुकीचा बार टाकलेल्या मोरासारखंच दिसायचं

त्या मुलीच्या अंगणातलं ते सळसळतं झाड

मोर चढून बसल्यावर

पानगळीत सुद्धा निळं निळं दिसायचं

पाचोळा पडावा तशी मोरपिसं त्या मुलीच्या अंगणात पडायची

तरीही त्या मुलीला माहीतच नव्हतं

मोरपिसं गळणाऱ्या ह्या सळसळत्या झाडावरून

जीव गेलेल्या मोराचं एक दिवस रक्त टपटपणार आहे

पायात घुंगरं बांधलेल्या मोराचे पाय

आपल्याला झऱ्याच्या काठावर सापडणार आहे

आणि आपण दाणे भरवतोय त्या मोरांना

आपल्याच मातीआड करून टाकावं लागणार आहे

कधी कधी भरदुपारीच

आग्याकड्यांची मोहोळं काढायला माणसं यायची

आग्याकड्याला दहीभाताचा निवद ठेवून

ती माणसं काड्यासाबरीच्या धुरात

मधाच्या पोळ्या घोंगडीत कापून न्यायची

बेघर माश्यांची गुणगुण

घनदाट जंगलाला हादरून टाकायची

दिवस मावळून गेला तरी मोहोळांच्या माशा

आग्याकड्याखाली खात बसलेले मोर

त्या मुलीला घरी हाकत आणावे लागायचे

लालपिवळ्या भेंडीच्या सावलीत बसलेला म्हातारा

वाघाने मारून टाकलेल्या म्हातारीची आठवण

त्या मुलीला येता जाता सांगत असायचा

धडापासून तुटून पडलेला म्हातारीचा हात

झऱ्याच्या काठावर त्या मुलीलाच सापडला होता

म्हातारीच्या हातावर बांबूच्या बेटासारखं हिरवंगार

म्हाताऱ्याचं नाव गोंदलेलं होतं

जे वाघालासुद्धा खाऊन टाकता आलं नव्हतं

अंगणातल्या सळसळत्या झाडावर डोळे मिटून बसलेले मोर

वाघाने मारून टाकले तो दिवस

त्या मुलीच्या आठवणीतून पुसलाच जात नाहीये

ढगातल्या वाहत्या चंद्राला माथ्यावर धरून

ते झाड आपल्याच पानाच्या अंधारात उभं

बेसावध उभं होतं तेव्हाच झाडांच्या सालीत नखं रुतवत

एका वाघाचं धूड मोर बसलेल्या फांदीवर आलं होतं

झोपेत असलेल्या मोरांचे निळे निळे वंâठ

वाघाच्या जबड्यात अडकले होते तेव्हा

आसवं गाळत गाळत तो चंद्र

काळ्या ढगात मावळून गेला होता

आणि गच्च काळोखात घुंगरं बांधलेल्या मोरालाच

तो वाघ ओढत ओढत झऱ्याकाठी घेऊन गेला होता

वंâठ जबड्यात अडकलेल्या मोरानं

त्या मुलीला शेवटची हाक मारून पाहिली होती

जी काळोखातच विरून गेली होती.